နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ

'အသေခ်ၤ ဆိုတာ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားေသာ' လို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ (မေရမတြက္ႏိုင္ဘူးလည္း ဆိုေသးတယ္။ ေလးအသေခၤ်နဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းလို႔ ဘာလို႔မ်ား ေျပာၾကပါလိမ့္လို႔လည္း အေတြးတစ္စ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။)

တစ္နည္းေျပာရရင္ အသေခ်ၤ = ၁ ေနာက္တြင္ သုညေပါင္း ၁၄ဝ လံုးရွိတယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ ေလးအသေခ်ၤေရတြက္ပံုကေတာ့ ...
(၁) ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူတဲ့ ဝရကမၻာ = (ဘုရား-၄ဆူ ပြင့္တဲ့ကမၻာ) ကုန္ဆံုးသြားၿပီးေနာက္ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားတဲ့ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာ ဘုရားမပြင့္လို႔ သုညကမၻာအသေခ်ၤ ၾကာသြားပါတယ္။ အဲဒါကို 'ေသလ အသေခၤ်'လို႔ ေခၚပါတယ္။
(၂) အဲဒီေနာက္ ... ေကာ႑ညဘုရားပြင့္ေတာ္မူတဲ့ သာရကမၻာ = (ဘုရားတစ္ဆူသာ ပြင့္တဲ့ကမၻာ) ကုန္ဆံုးသြားၿပီးေနာက္ သုညကမၻာ အသေခ်ၤ ၾကာသြားျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကို 'ဘာသအသေခၤ်'လို႔ ေခၚပါတယ္။
(၃) အဲဒီေနာက္ ... မဂၤလဘုရား၊ သုမနဘုရား၊ ေရဝတဘုရား နဲ႔ ေသာဘိတဘုရား ဆိုတဲ့ ဘုရားေလးဆူပြင့္တဲ့ ဝရကမၻာေပၚထြန္း ကုန္ဆံုးၿပီးေနာက္ သုညကမၻာအသေခ်ၤ ၾကာသြားျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကို 'ေဇယ်အသေခၤ်'လို႔ ေခၚပါတယ္။
(၄) အဲဒီေနာက္ ... အေနာမဒႆီဘုရား၊ ပဒုမဘုရား နဲ႔ နာရဒဘုရား ဆိုတဲ့ ဘုရားသံုးဆူပြင့္တဲ့ သာရမ႑ကမၻာေပၚထြန္း ကုန္ဆံုးၿပီးေနာက္ သုညကမၻာ အသေခ်ၤၾကာသြားျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကို '႐ုစိယအသေခၤ်'လို႔ ေခၚပါတယ္။
အဲဒီလို ေသလ၊ ဘာသ၊ ေဇယ် နဲ႔ ႐ုစိယလို႔ေခၚတဲ့ ကမၱာေပါင္း ေလးအသေခ်ၤအတြင္းမွာ ဘုရားေပါင္း (၁၂)ဆူ ပြင့္သြားပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ပဒုမုတၱရဘုရားတစ္ဆူသာပြင့္တဲ့ သာရကမၻာ ေပၚထြန္းၿပီး ယခု ေဂါတမျမတ္စြာ ဘုရားပြင့္ရာ ဘဒၵကမၻာ= (ဘုရားငါးဆူ ပြင့္တဲ့ကမၻာ) ထိ ကမၱာေပါင္း တစ္သိန္းျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ကမၱာေပါင္း တစ္သိန္းအတြင္းမွာေတာ့ ဘုရားေပါင္း (၁၆) ဆူ ပြင့္ေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ... ေလးအသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း အတြင္းမွာ ဘုရားေပါင္း (၂၈) ဆူသာ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားပြင့္ရာ ကမၻာတစ္ခု ေပၚထြန္းလာၿပီးေနာက္ သုညကမၻာေပါင္း တေမ့တေမာ မ်ားစြာျဖစ္ၿပီးမွ ဘုရားပြင့္ရာ ကမၻာတစ္ခုေပၚ။ အဲဒီေနာက္ တစ္ခါ သုညကမၻာေတြ တေမ့တေမာ မ်ားစြာျပန္ျဖစ္ .......... ေတြးၾကည့္ရတာနဲ႔တင္ နက္႐ိႈင္းတဲ့ အေမွာင္ထုႀကီးထဲမွာ ဦးတည္ရာမဲ့ အသက္လုၿပီး ေျပးလႊားေနရသလို ေမာပန္းၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္နဲ႔ တိုက္ရိုက္မႀကံဳေပမယ့္ ဘုရားသာသနာနဲ႔ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ႀကံဳေနခိုက္မို႔ ရခဲလွတဲ့ဒုလႅဘတရားေတြနဲ႔လည္း ကိုက္ညီေနတုန္း အေမွာင္လမ္းက စြမ္းသေလာက္ရုန္းထြက္ အလင္းတစ္ခ်က္နဲ႔ သံသရာမွာ ေထာက္မတ္မႈရေအာင္ အပ်င္းမဖက္ ၀ီရိယစြက္ရင္း ႀကိဳးစားၾကဖို႔ပါပဲ ... ။

This entry was posted on 1:55 PM and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

0 comments: