နေမာ တႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ
ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ...
4:41 PM | Author: Dhamma Yanant


ဆိတ္တစ္ေကာင္သတ္မိလို႔ ဆိတ္ေမြးႏွင့္ အညီအမွ် ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ျပန္ၿပီးအသတ္ခံရတယ္၊ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ခံစားရတယ္။ ပန္းတစ္ပြင့္လွဴ၊ ႀကံတစ္ေခ်ာင္းလွဴ၊ ေရေလးတစ္ခြက္လွဴ႐ံုနဲ႔ ရွင္ဘုရင္ဘဝ၊ နတ္သား၊ နတ္သမီးဘဝ ရတယ္။ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာခံစားရတယ္ဆိုေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါ့မလား။ မပိုလြန္းဘူးလား။ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါေလး ျပဳမိတဲ့ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈက ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ဒီေလာက္ၾကီးေတာင္မွ အက်ိဳးေပးႏိုင္ပါ့မလားလို႔ ေတြးမိၾကလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့..... ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာက်မွ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုလုပ္ရင္ အခုခ်က္ခ်င္း(စကၠန္႔မျခား)ေတာင္ အက်ိဳးေပးႏိုင္ပါတယ္...။

ရွင္းျပပါဦးမယ္။ ဗုဒၶ အဘိဓမၼာအရ-

၁- စကၠန္႔မွာ - စိတ္ေပါင္း ကုေဋ (၁) သိန္း ျဖစ္ပ်က္ေနပါတယ္။
ကုေဋ-၁-သိန္း = ၁,ဝဝဝ,ဝဝ ဝ,ဝဝဝ,ဝဝဝ

၁- စကၠန္႔မွာ - ႐ုပ္ေပါင္း ကုေဋ (၅၈၈၂)ေက်ာ္ ျဖစ္ပ်က္ေနပါတယ္။
ကုေဋ (၅၈၈၂) ေက်ာ္ = ၅၈၈၂ ၃,၅၂၉,၄၁၁

၁- စကၠန္႔မွာ - ဝီထိ (စိတ္အစဥ္) ေပါင္း ကုေဋ (၅၈၈၂)ေက်ာ္ ျဖစ္ပ်က္ ေနပါတယ္။

၁- စကၠန္႔မွာ - အက်ိဳးေပးႏိုင္တဲ့ ေဇာေစတနာေပါင္း ကုေဋ (၄၁,၁၇၆)ေက်ာ္ ျဖစ္ပ်က္ေနပါတယ္။
ကုေဋ (၄၁၁၇၆) ေက်ာ္ = ၄၁၁၇၆ ၄,၇ဝ၅,၈၈၁

၁- စကၠန္႔မွာ - ယခုမ်က္ေမွာက္ဘဝမွာတြင္ အက်ိဳးေပးႏိုင္တဲ့ ပထမေဇာ ေစတနာေပါင္း ကုေဋ (၅၈၈၂)ေက်ာ္ ျဖစ္ပ်က္ေနပါတယ္။

၁- စကၠန္႔မွာ - ဒုတိယဘဝ(ေနာက္ဘဝ)မွာ အက်ိဳးေပးႏိုင္တဲ့ သတၱမေဇာ ေစတနာေပါင္း ကုေဋ (၅၈၈၂)ေက်ာ္ ျဖစ္ပ်က္ေနပါတယ္။

၁- စကၠန္႔မွာ - တတိယဘဝကစၿပီး နိဗၺာန္ မရမခ်င္း အက်ိဳးေပးႏိုင္တဲ့ အလယ္ေဇာ ေစတနာေပါင္း ကုေဋ (၂၉,၄၁၁)ေက်ာ္ ျဖစ္ပ်က္ေနပါတယ္။
ကုေဋ (၂၉,၄၁၁) ေက်ာ္ = ၂၉၄၁၁ ၇,၆၄၇,ဝ၅၈

(၁) စကၠန္႔မွာျဖစ္တဲ့ စိတ္ေစတနာေတြမွာ ဘဝကို ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ စိတ္ေစတနာ ကုေဋေပါင္း - ၃၅၂၉၄ ေက်ာ္ရွိသည္။
ကုေဋေပါင္း - ၃၅၂၉၄ ေက်ာ္ = ၃၅၂၉၄ ၁,၁၇၆,၄၇ဝ

ဒီလိုျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္---
ဆိတ္တစ္ေကာင္ကို သတ္ဖို႔ စိတ္ကူးေပါက္တဲ့အခ်ိန္၊ မသတ္ခင္မွာ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အခ်ိန္၊ သတ္တဲ့အခ်ိန္၊ သတ္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ ျပန္ေပၚေနတဲ့အခ်ိန္ စတာေတြဟာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာေနမလဲ။ ေဇာေပါင္း ဘယ္ေလာက္ ေစာေနမလဲ- စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆိတ္ေမြးကမွ နည္းေနပါဦးမယ္။ ေစာသြားလိုက္မယ့္ အကုသိုလ္ေဇာေတြက ကုေဋ အနႏၱေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ကုသုိလ္ျပဳခ်ိန္မွာလည္း ဒီနည္းတူပဲ ေဇာေပါင္း ဘယ္ေလာက္ အားေကာင္းစြာ ျဖစ္ေနမလဲလို႔ စိစစ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

ေရကို လွဴသည္ျဖစ္ေစ၊ ေရႊကို လွဴသည္ ျဖစ္ေစ၊ ျခင္ကို သတ္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ဆင္ကို သတ္သည္ျဖစ္ေစ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ျပဳဖို႔ အားထုတ္ရတဲ့အခ်ိန္ ၾကာရင္ ၾကာသေလာက္၊ ေဇာေစတနာ အားေကာင္းရင္ အားေကာင္းသေလာက္ အက်ိဳးေပး အနည္း၊ အမ်ား ကြာသြားတာပါ။ တစ္ခု ေျပာစရာရွိတာက မိမိတို႔တေတြဟာ အကုသိုလ္ျဖစ္စရာရွိရင္ (ဥပမာ- ေဒါသျဖစ္တဲ့အခါ) အူလႈိက္ သည္းလႈိက္ (တခ်ိဳ႕မ်ား မီးကုန္ ယမ္းကုန္) တရစပ္ တျခားဘာစိတ္မွ မ၀င္ဘဲ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ထပ္ကာထပ္ကာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မ်ား အခုေတြးရင္ အခုစိတ္တိုတယ္။ ေတာ္ေနမွေတြးရင္ ေတာ္ေနမွ စိတ္တိုတယ္လို႔ေၾကြးေၾကာ္ၿပီး အကုသိုလ္ေဒါသေဇာကို တစ္ခ်ိန္တည္းေစာရတာ အားမရလို႔ အတိုးၾကီးၾကီးပါ ယူထားလိုက္ပါေသးတယ္။ အဲ... ကုသိုလ္လုပ္တဲ့အခါမွာေတာ့ (ဥပမာ- ဘုရားရွိခိုးတစ္ပုဒ္ဆံုးေအာင္ေတာင္) အာရံုမျပန္႔ဘဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေနတာက ခပ္ရွားရွားပါ။ အလွဴဒါနျပဳတဲ့အခါ၊ သီလေဆာက္တည္ထားတဲ့အခါ၊ ဘာ၀နာပြါးေနတဲ့ အခါ(တခ်ိဳ႕)ေတြလည္း ဒီအတိုင္းပါ။ ဒီလို အျဖစ္မ်ားတဲ့ အကုသိုလ္ေၾကာင့္လည္း မေကာင္းတာပဲ မ်ားမ်ားၾကံဳေတြ႔ၾကရတာပါ။

ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈေတြဟာ အခ်ိန္နဲ႔အမွ်နီးပါး ကာယဒြါရ၊ ဝစီဒြါရ၊ မေနာဒြါရေတြမွာ ျဖစ္ပြားေနၾကတာပါ။ ေရမ်ား ေရႏိုင္၊ မီးမ်ား မီးႏိုင္ ဆိုတဲ့ ေလာကသဘာဝအရ အားႀကီးတဲ့ကံေတြက အရင္ဆံုး အက်ိဳးေပးၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းမႈမ်ား ျပဳမိရင္ ေဇာ ေစတနာေတြ ေလ်ာ့ရဲ နည္းပါးေလ ေကာင္းေလပါ။ ေကာင္းမႈ ျပဳရာမွာေတာ့ ေဇာေစတနာေတြ အားႀကီး မ်ားျပားေနေစဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒီအတြက္ကလည္း မခက္ပါဘူး။ ဗုဒၶေဟာၾကားထားတဲ့ သမၼပၸဓာန္နည္းလမ္းနဲ႔အညီ ေနလိုက္ရံုပါပဲ။

သမၼပၸဓာန္ ေလးပါးရွိပါတယ္။
(၁) ျဖစ္ၿပီးသား အကုသိုလ္ေတြကို ပယ္ရပါမယ္။ (အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေမ့ေပ်ာက္ထားရပါမယ္။ ျပန္ေတြးေနတာဟာ အကုသိုလ္အတိုးယူေနတာပါ။)
(၂) မျဖစ္ေသးတဲ့ အကုသိုလ္ေတြကို မျဖစ္ေစရပါဘူး။
(၃) မျဖစ္ေသးတဲ့ ကုသိုလ္ေတြကို ျဖစ္ေစရပါမယ္။
(၄) ျဖစ္ၿပီးသား ကုသိုလ္ေတြကို တိုးပြါးေစရပါမယ္။ (အတတ္ႏိုင္ဆံုး သတိရ ၀မ္းေျမာက္ေပးေနရပါမယ္။ ကုသိုလ္အတိုးယူတာပါ။)

ဒီေတာ့... မိမိတို႔ (၁)စကၠန္႔မွ် ျပဳမိတဲ့ ကံဟာ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ အက်ိဳးေပးႏိုင္တယ္လို႔ သိၿပီဆိုရင္ ဘယ္လို ဘဝေပါင္းမ်ားစြာကို လိုခ်င္ပါသလဲ...။ ေကာင္းတဲ့ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာလား။ မေကာင္းတဲ့ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာလား။ ဘယ္လို ဘဝမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘဝတစ္ခုဟာ ဆင္းရဲတစ္ခုပဲလို႔ ျမင္ႏိုင္တဲ့ အသိဥာဏ္မ်ား ရွိလာမယ္ဆိုရင္ ဘဝမရွိမွ ဆင္းရဲၿငိမ္းမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘဝမရွိေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကံျပတ္မွ ဘဝျပတ္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကံျဖတ္ဖို႔ ဗုဒၶေပးထားတဲ့ ဝိပႆနာ ဘာ၀နာနည္းလမ္းနဲ႔ ႀကိဳးစားၾက႐ံုပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။

- မေကာင္းတဲ့ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာရဖို႔ အထူးအားမထုတ္ရတဲ့ အၿမဲေလွ်ာက္ေနက် ျပန္႔ျပဴးေခ်ာေမြ႔တဲ့ လမ္းမႀကီးက တစ္လမ္း၊
- ေကာင္းတဲ့ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာရဖို႔ အားထုတ္ၿပီး တစ္ခါတစ္ရံမွ သြားမိတဲ့ လမ္းကတစ္လမ္း၊
- ဘယ္ဘဝကိုမွ ထပ္မရေစေတာ့ဖို႔ အထူးအားထုတ္ ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၿပီး သြားရတဲ့ လမ္းကတစ္လမ္း
... ဆိုၿပီး အတုမရွိ လမ္းျပေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာက ၫႊန္ျပၿပီးျဖစ္လို႔ မိမိတို႔အေနနဲ႔ ႀကိဳက္ရာလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ပါၿပီ။ စာဖတ္သူတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လမ္းကိုမ်ား ေရြးခ်ယ္ၾကမွာပါလိမ့္...။ ဘ၀ျပတ္လမ္းကို မေလွ်ာက္ႏိုင္ေသးသေရြ႔ ရွိေနဦးမယ့္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ ဘယ္လိုမ်ား ျပင္ဆင္ ျဖတ္သန္းၾကမွာပါလိမ့္...။

This entry was posted on 4:41 PM and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

1 comments:

On Saturday, July 04, 2009 10:50:00 PM , Anonymous said...

ေနရာမွန္ဖုိ႕ အေရးၾကီးေၾကာင္း ေျပာျပေပးလုိ႕အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္