ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္အခါက ေကာသလတိုင္း ေသတဗ်ၿမိဳ႕ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ပါယာသိၿမိဳ႕စားဆိုတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ့ ၿမိဳ႕စားႀကီးမွာ အယူမွားတစ္ခု ရွိပါသတဲ့။ အဲဒါကေတာ့- 'တျခားေလာကဆိုတာ မရွိဘူး။ (ေနာက္ဘဝမရွိ)။ ေသၿပီးရင္ သတၱဝါ တဖန္ျပန္မျဖစ္ဘူး။ (ေသရင္ ျပတ္တယ္)။ ေကာင္းမႈ, မေကာင္းမႈတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးဆိုတာ မရွိဘူး' လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ အရွင္ကုမာရကႆပ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ရဟန္းေတာ္ငါးရာ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ရင္းနဲ႔ အဲဒီ့ ေသတဗ်ၿမိဳ႕ကို ေရာက္လာၿပီး ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ ယင္းတိုက္ေတာမွာ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူၾကပါတယ္။ အရွင္ကုမာရကႆပ ဆိုတာ ဥာဏ္ပညာ အလြန္ထက္ျမက္ၿပီး တရားအဆန္းေတြကိုလည္း ေဟာတတ္ပါတယ္။ စကားေျပာ အလြန္ေျပျပစ္တဲ့ ရဟႏၲာၾကီး တစ္ပါးပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသတဗ်ၿမိဳ႕သားေတြဟာ အရွင္ကုမာရကႆပကို ဖူးေျမာ္ဖို႔ ၿမိဳ႕ေျမာက္အရပ္ကို အစုလိုက္ အဖြဲ႕လိုက္ သြားၾကပါတယ္။
ဒါကို ျပသာဒ္ထက္ကေန ျမင္တဲ့ ပါယာသိၿမိဳ႕စားက အရွင္ကုမာရကႆပ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကို တရားမေဟာခင္ သူ႔ဝါဒကို တင္ျပခ်င္လို႔ လိုက္ဦးမယ္၊ ခဏေစာင့္ပါဦး ဆိုၿပီး လိုက္သြားပါတယ္။
အရွင္ကုမာရကႆပထံ ေရာက္တဲ့အခါ သူ႔ရဲ႕ဝါဒကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာ အရွင္ျမတ္က ဒီလို အယူရွိသူမ်ိဳး မႀကံဳဖူးဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီအယူကို ယူရတာလဲ။ သင့္ကိုပဲ ျပန္ေမးရမွာပဲ ဆိုၿပီး လ၊ေန ဥပမာေဆာင္ၿပီး ေမးခြန္းေမးပါတယ္။
(၁) လေန ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စားႀကီး.. လ၊ေနဆိုတာ ဒီေလာကမွာ ျဖစ္တာလား၊ တျခားေလာကမွာ ျဖစ္တာလား။ အဲဒါေတြဟာ နတ္ေတြလား၊ လူေတြလား။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္.. လ၊ေနဆိုတာ တျခားေလာကမွာ ျဖစ္တာပါ။ နတ္ေတြပါ။ လူ မဟုတ္ပါဘူး။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒါဆိုရင္ တျခားေလာကဆိုတာ ရွိတယ္။ ေသၿပီး တဖန္ျပန္ျဖစ္တယ္။ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈေတြရဲ႕ အက်ိဳးရွိတယ္ ဆိုတဲ့ မွန္တဲ့ အယူကို ယူပါ။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုဆိုဆို အကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ အယူကို မစြန္႔ႏိုင္ပါဘူး။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒီအယူမွားကို ယူရျခင္းရဲ႕ တျခားအေၾကာင္း ရွိေသးသလား။
ၿမိဳ႕- ရွိပါတယ္ အရွင္ျမတ္။ အကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ မိတ္ေဆြသားခ်င္းတခ်ိဳ႕ဟာ မေကာင္းတာ မွန္သမွ် အကုန္လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ ေသခါနီးမွာ သူတို႔ဆီသြားၿပီး မေကာင္းမႈျပဳရင္ ငရဲက်မယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြ ေဟာၾကတယ္။ မင္းတို႔ဆိုတာလည္း မေကာင္းမႈ မွန္သမွ် အကုန္လုပ္ထားေတာ့ ေသရင္ ေသခ်ာေပါက္ ငရဲက်မွာပဲ။ ဒီေတာ့ ငရဲေရာက္ရင္ ငါ့ဆီ လာေျပာၾကပါဦး။ မင္းတို႔ကို ငါယံုတယ္ လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူတို႔ကလည္း စိတ္ခ်ပါလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ကိုယ္တိုင္လည္း တစ္ေယာက္မွ ျပန္လာ မေျပာၾကပါဘူး။ လူလႊတ္ၿပီးလည္း မေျပာခိုင္းၾကပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ ေနာက္ဘဝမရွိဆိုတဲ့ အယူ ျဖစ္ရတာပါ။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ျမတ္က ခိုးသူဥပမာေဆာင္ၿပီး ျပန္ေမးခြန္းထုတ္ပါတယ္။
(၂) ခိုးသူ ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. သူခိုးတစ္ေယာက္ကိုဖမ္းၿပီး သင့္ထံ ေခၚလာတယ္။ သင္က အဲဒီ့သူခိုးကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္၊ ေခါင္းတံုးရိတ္၊ လမ္းဆံုုမွာ စည္လည္၊ ေတာင္တံခါးကေနထုတ္ၿပီး သူသတ္ကုန္းမွာ ေခါင္းျဖတ္ သတ္ေစလို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ သင့္တပည့္ေတြကလည္း သင္ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ သတ္ခါနီးမွာ သူခိုးက မိဘေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ ခဏေလာက္ ေတြ႕ပါရေစ၊ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ပါရေစလို႔ ေတာင္းပန္ရင္ ခြင့္ျပဳႏိုင္ပါ့မလား။ ငိုယိုေတာင္းပန္ ေနတုန္းပဲ သတ္ပစ္မွာလား။
ၿမိဳ႕- ေတြ႕ ခြင့္ေပးမွာ မဟုတ္ပါ။ ငိုေၾကြးေတာင္းပန္ေနတုန္းပဲ ေခါင္းျဖတ္ သတ္ပစ္ လိုက္ၾကမွာပါ။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. လူျဖစ္တဲ့ သူခိုးက လူျဖစ္တဲ့ သူသတ္ကိုေတာင္ ေတာင္းပန္လို႔ မရရင္ ငရဲက်သြားတဲ့ သင့္ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြေတြက သင့္ထံခဏျပန္လာၿပီး ေနာက္ဘဝရွိတယ္ေျပာဖို႔ ငရဲထိန္းထံ ခြင့္ေတာင္းလို႔ ရႏိုင္ပါ့မလား။ သင့္ အယူမွားကို စြန္႔ၿပီး ေနာက္ဘဝရွိတယ္ဆိုတဲ့ မွန္တဲ့အယူကို ယူပါ။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ အယူကို မေျပာင္းႏိုင္ပါ။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. သင့္အယူ ျဖစ္ရတာ တျခားအေၾကာင္း ရွိေသးသလား။
ၿမိဳ႕- ရွိတာေပါ့ အရွင္ျမတ္။ အကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳး အေပါင္းအသင္းတခ်ိဳ႕ဟာ မေကာင္းတာ မလုပ္ဖူးၾကပါဘူး။ ေကာင္းတာေတြခ်ည္း လုပ္ပါတယ္။ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူေတြ ေသရင္ နတ္ျပည္ ေရာက္တယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြ ေဟာၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတို႔ ေသခါနီးမွာ သြားၿပီး မင္းတို႔ေသလို႔ နတ္ျပည္ ေရာက္ရင္ ျပန္လာေျပာၾကဦးလို႔ ေသခ်ာမွာလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ျပန္လာမေျပာၾကပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္ဘ၀ဆိုတာကို အယံုအၾကည္ မရွိပါဘူး။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ကုမာရကႆပက မစင္တြင္းမွာ နစ္တဲ့ ေယာက်္ား ဥပမာနဲ႔ ေမးခြန္း ေမးျပန္ပါတယ္။
(၃) မစင္တြင္း၌ နစ္ျမဳပ္သူ ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. မစင္တြင္းထဲမွာ ေခါင္းပါျမဳပ္ေနတဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို ဆြဲထုတ္ ေရမိုးခ်ိဳး သန္႔ရွင္း ေမႊးႀကိဳင္ေအာင္လုပ္၊ ဝတ္ေကာင္းစားလွေတြ ဝတ္ဆင္ေပးၿပီး ကာမဂုဏ္ငါးပါး ခံစားဖို႔ ျပာသာဒ္ေပၚ တင္ထားလိုက္ရင္ အဲဒီ့လူက မစင္တြင္းထဲကို ေနာက္ထပ္ဆင္းခ်င္ဦးမယ္ ထင္သလား။
ၿမိဳ႕- ဘယ္ဆင္းခ်င္ေတာ့ပါ့မလဲ။ ဒီေလာက္ ညစ္ပတ္နံေစာ္ ရြံစရာ ေကာင္းတာကို။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒီလိုပဲ။ နတ္ေတြဘက္က ၾကည့္ရင္ လူေတြဟာ အလြန္ရြံစရာ ေကာင္းတယ္။ ညစ္ပတ္ နံေစာ္ေနၾကတာ။ နတ္ေတြဟာ လူနံ႔ကို ယူဇနာတစ္ရာ အကြာကေတာင္ မခံႏိုင္ၾကဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ နတ္ျပည္ ေရာက္မွေတာ့ ဘယ္သူက သင့္ထံ ဒုကၡခံၿပီး လာေျပာေနမွာလဲ။ ဒီေတာ့ သင့္ရဲ႕ ေနာက္ဘဝမရွိ စတဲ့ အယူမွားကို စြန္႔လိုက္ပါ။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ အယူကို မစြန္႔ႏိုင္ပါ။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. သင့္အယူ ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ တျခားအေၾကာင္း ရွိေသးသလား။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္.. ရွိပါတယ္။ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ဟာ သူ႔အသက္ မသတ္ျခင္း စတဲ့ သီလေတြ ေစာင့္ၾကပါတယ္။ သီလေစာင့္တဲ့သူေတြေသရင္ တာဝတႎသာနတ္ေတြရဲ႕ အေပါင္းအသင္းေတြ ျဖစ္ရတယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြ ေဟာၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ ေသခါနီးမွာ ေသၿပီးရင္ ဟုတ္၊မဟုတ္ ျပန္လာေျပာဖို႔ သြားမွာလိုက္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္မွလည္း လာမေျပာၾကပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ဘဝ မရွိစတဲ့ အယူ ျဖစ္ရပါတယ္။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ျမတ္က တာဝတႎသာနတ္ ဥပမာေပးၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ျပန္ပါတယ္။
(၄) တာဝတႎသာနတ္ ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. လူ႔ျပည္ အႏွစ္(၁ဝဝ)ဟာ တာဝတႎသာနတ္ တစ္ရက္၊ အဲဒီ့လို ရက္သံုးဆယ္ဟာ တစ္လ၊ အဲဒီ့လို (၁၂)လက တစ္ႏွစ္၊ အဲဒီ့လို အႏွစ္(၁ဝဝဝ)က်မွ တာဝတႎသာနတ္ေတြရဲ႕ အသက္ပါ။ သီလေစာင့္လို႔ တာဝတႎသာနတ္ျပည္ ေရာက္ရတဲ့သူဟာ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ကို ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ ခံစားၿပီးမွ သင့္ထံ လာေျပာမယ္ ႀကံရင္ လာေျပာႏိုင္ပါ့မလား။
ၿမိဳ႕- မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူလာမေျပာခင္ကတည္းက အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေသကုန္ေလာက္ ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အရွင္ျမတ္.. တာဝတႎသာနတ္ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီ့နတ္ေတြရဲ႕ အသက္က ဒီေလာက္လို႔ အရွင့္ကို ဘယ္သူ ေျပာသလဲ။ အဲဒီ့ နတ္ေတြရွိတယ္ ဆိုတာကို မယံုႏိုင္ပါဘူး။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ျမတ္က ဝမ္းတြင္းကန္း ဥပမာေပးၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ျပန္ပါတယ္။
(၅) ဝမ္းတြင္းကန္း ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဝမ္းတြင္းကန္းတစ္ေယာက္က ျဖဴနီညိဳေရႊ အေရာင္ေတြ၊ လေန နကၡတ္ေတြကို မျမင္ရလို႔ မရွိဘူးလို႔ ေျပာရင္ မွန္ႏိုင္ပါ့မလား။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္.. ျဖဴနီညိဳေရႊ အေရာင္ေတြ၊ လေန နကၡတ္ေတြဆိုတာ အမွန္တကယ္ပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကို မျမင္ရလို႔ မရွိဘူးလို႔ဆိုရင္ မမွန္ႏိုင္ပါဘူး။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒီလိုဆုိရင္ သင္လည္း ဝမ္းတြင္းကန္းနဲ႔ တူေနပါေရာလား။ တျခားေလာက (နတ္ျပည္)ဆိုတာ သင္ထင္သလို ပကတိ အသားစိုင္ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာအားထုတ္ၿပီး ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဏ္ရမွသာ တျခားေလာကတို႔၊ ဘ၀သစ္သတၱဝါတို႔ ဆိုတာမ်ိဳးက ျမင္ႏိုင္တာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သင့္အယူကိုစြန္႔ၿပီး တစ္ျခားေလာကဆိုတာ ရွိတယ္။ ေသၿပီး တဖန္ျဖစ္တယ္။ ေကာင္းက်ိဳး မေကာင္းက်ိဳးရွိတယ္လို႔ အမွန္အတိုင္း သိပါေတာ့။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕အယူကိုေတာ့ မစြန္႔ႏိုင္ပါဘူး။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒီအယူျဖစ္ရတာ တျခားအေၾကာင္း ရွိေသးသလား။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္.. ရွိပါတယ္။ အသက္ရွည္ ခ်မ္းသာလိုၾကတဲ့ အက်င့္သီလေကာင္းတဲ့ သူေတြကို ျမင္ရတဲ့အခါ အကြၽႏ္ုပ္ တစ္ခုေတြးမိပါတယ္။ အက်င့္ေကာင္းတဲ့သူေတြ ေသလို႔ ပိုေကာင္းတဲ့ ဘဝကို ရမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာလို႔ သတ္မေသၾကပါလိမ့္ ဆိုတဲ့အေတြးပါ။ ဒါဟာ ေနာက္ဘဝ မရွိလို႔ ျဖစ္မွာပဲလို႔ အကြၽႏ္ုပ္ ယူဆပါတယ္။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ျမတ္က ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ပုေဏၰးမ ဥပမာေပးၿပီး ရွင္းလင္းျပန္ ပါတယ္။
(၆) ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ပုေဏၰးမ ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ေရွးက ပုဏၰား တစ္ေယာက္မွာ မယားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္မွာ ၁ဝ/၁၂ ႏွစ္ အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ က်န္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာၾကီးနဲ႔ ေမြးဖြားခါနီးေပါ့။ အဲဒီ့ အခ်ိန္မွာ ပုဏၰား ေသသြားတယ္။ ဒီေတာ့ သားျဖစ္သူက အေဖ့အေမြေတြ သူနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ဆိုၿပီး အေမြအားလံုးအပ္ဖို႔ မိေထြးကို ေျပာတယ္။ မိေထြးက မီးဖြားၿပီးတဲ့အထိ ေစာင့္ပါဦး။ သားေမြးရင္ တခ်ိဳ႕တ၀က္ေတာ့ ေပးပါ။ သမီးေမြးရင္ မင္းနဲ႔ေပးစားပါမယ္လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားျဖစ္သူက အေမြအားလံုး သူပိုင္ေၾကာင္းပဲ (၂)ႀကိမ္၊(၃)ႀကိမ္ ထပ္ေျပာေနေတာ့ မိုက္မဲတဲ့ ပုေဏၰးမငယ္ဟာ ကေလးေမြးေစဖို႔ တိုက္ခန္းထဲဝင္ၿပီး ဓားနဲ႔ ဗိုက္ကိုခြဲပါသတဲ့။ အဲဒီေတာ့ စည္းစိမ္ဥစၥာလည္း မရေတာ့ဘဲ ကေလးေရာ၊ လူႀကီးပါ ပ်က္စီးသြားရတာေပါ့။ သီလရွိတဲ့သူဆိုတာ ဒီပုေဏၰးမလိုမ်ိဳး မမိုက္ဘူး။ အခ်ိန္က်ေအာင္ ေစာင့္တယ္။ အက်င့္ေကာင္းတဲ့ သူေတြအဖို႔ အသက္ရွည္ေလ ကုသိုလ္တိုးေလပဲ။ အမ်ား အက်ိဳးကို ပုိေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ဘဝမရွိလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္မေသတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ သင့္အယူကို စြန္႔ပါ။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ အယူကို မစြန္႔ႏိုင္ပါ။
အပိုင္း (၂)ကို ဆက္ဖတ္ပါဦး။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ အရွင္ကုမာရကႆပ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ရဟန္းေတာ္ငါးရာ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ရင္းနဲ႔ အဲဒီ့ ေသတဗ်ၿမိဳ႕ကို ေရာက္လာၿပီး ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ ယင္းတိုက္ေတာမွာ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူၾကပါတယ္။ အရွင္ကုမာရကႆပ ဆိုတာ ဥာဏ္ပညာ အလြန္ထက္ျမက္ၿပီး တရားအဆန္းေတြကိုလည္း ေဟာတတ္ပါတယ္။ စကားေျပာ အလြန္ေျပျပစ္တဲ့ ရဟႏၲာၾကီး တစ္ပါးပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသတဗ်ၿမိဳ႕သားေတြဟာ အရွင္ကုမာရကႆပကို ဖူးေျမာ္ဖို႔ ၿမိဳ႕ေျမာက္အရပ္ကို အစုလိုက္ အဖြဲ႕လိုက္ သြားၾကပါတယ္။
ဒါကို ျပသာဒ္ထက္ကေန ျမင္တဲ့ ပါယာသိၿမိဳ႕စားက အရွင္ကုမာရကႆပ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြကို တရားမေဟာခင္ သူ႔ဝါဒကို တင္ျပခ်င္လို႔ လိုက္ဦးမယ္၊ ခဏေစာင့္ပါဦး ဆိုၿပီး လိုက္သြားပါတယ္။
အရွင္ကုမာရကႆပထံ ေရာက္တဲ့အခါ သူ႔ရဲ႕ဝါဒကို ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာ အရွင္ျမတ္က ဒီလို အယူရွိသူမ်ိဳး မႀကံဳဖူးဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီအယူကို ယူရတာလဲ။ သင့္ကိုပဲ ျပန္ေမးရမွာပဲ ဆိုၿပီး လ၊ေန ဥပမာေဆာင္ၿပီး ေမးခြန္းေမးပါတယ္။
(၁) လေန ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စားႀကီး.. လ၊ေနဆိုတာ ဒီေလာကမွာ ျဖစ္တာလား၊ တျခားေလာကမွာ ျဖစ္တာလား။ အဲဒါေတြဟာ နတ္ေတြလား၊ လူေတြလား။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္.. လ၊ေနဆိုတာ တျခားေလာကမွာ ျဖစ္တာပါ။ နတ္ေတြပါ။ လူ မဟုတ္ပါဘူး။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒါဆိုရင္ တျခားေလာကဆိုတာ ရွိတယ္။ ေသၿပီး တဖန္ျပန္ျဖစ္တယ္။ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈေတြရဲ႕ အက်ိဳးရွိတယ္ ဆိုတဲ့ မွန္တဲ့ အယူကို ယူပါ။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုဆိုဆို အကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ အယူကို မစြန္႔ႏိုင္ပါဘူး။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒီအယူမွားကို ယူရျခင္းရဲ႕ တျခားအေၾကာင္း ရွိေသးသလား။
ၿမိဳ႕- ရွိပါတယ္ အရွင္ျမတ္။ အကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ မိတ္ေဆြသားခ်င္းတခ်ိဳ႕ဟာ မေကာင္းတာ မွန္သမွ် အကုန္လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ ေသခါနီးမွာ သူတို႔ဆီသြားၿပီး မေကာင္းမႈျပဳရင္ ငရဲက်မယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြ ေဟာၾကတယ္။ မင္းတို႔ဆိုတာလည္း မေကာင္းမႈ မွန္သမွ် အကုန္လုပ္ထားေတာ့ ေသရင္ ေသခ်ာေပါက္ ငရဲက်မွာပဲ။ ဒီေတာ့ ငရဲေရာက္ရင္ ငါ့ဆီ လာေျပာၾကပါဦး။ မင္းတို႔ကို ငါယံုတယ္ လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူတို႔ကလည္း စိတ္ခ်ပါလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ကိုယ္တိုင္လည္း တစ္ေယာက္မွ ျပန္လာ မေျပာၾကပါဘူး။ လူလႊတ္ၿပီးလည္း မေျပာခိုင္းၾကပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ ေနာက္ဘဝမရွိဆိုတဲ့ အယူ ျဖစ္ရတာပါ။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ျမတ္က ခိုးသူဥပမာေဆာင္ၿပီး ျပန္ေမးခြန္းထုတ္ပါတယ္။
(၂) ခိုးသူ ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. သူခိုးတစ္ေယာက္ကိုဖမ္းၿပီး သင့္ထံ ေခၚလာတယ္။ သင္က အဲဒီ့သူခိုးကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္၊ ေခါင္းတံုးရိတ္၊ လမ္းဆံုုမွာ စည္လည္၊ ေတာင္တံခါးကေနထုတ္ၿပီး သူသတ္ကုန္းမွာ ေခါင္းျဖတ္ သတ္ေစလို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ သင့္တပည့္ေတြကလည္း သင္ခိုင္းတဲ့အတိုင္း လုပ္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ သတ္ခါနီးမွာ သူခိုးက မိဘေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ ခဏေလာက္ ေတြ႕ပါရေစ၊ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ပါရေစလို႔ ေတာင္းပန္ရင္ ခြင့္ျပဳႏိုင္ပါ့မလား။ ငိုယိုေတာင္းပန္ ေနတုန္းပဲ သတ္ပစ္မွာလား။
ၿမိဳ႕- ေတြ႕ ခြင့္ေပးမွာ မဟုတ္ပါ။ ငိုေၾကြးေတာင္းပန္ေနတုန္းပဲ ေခါင္းျဖတ္ သတ္ပစ္ လိုက္ၾကမွာပါ။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. လူျဖစ္တဲ့ သူခိုးက လူျဖစ္တဲ့ သူသတ္ကိုေတာင္ ေတာင္းပန္လို႔ မရရင္ ငရဲက်သြားတဲ့ သင့္ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြေတြက သင့္ထံခဏျပန္လာၿပီး ေနာက္ဘဝရွိတယ္ေျပာဖို႔ ငရဲထိန္းထံ ခြင့္ေတာင္းလို႔ ရႏိုင္ပါ့မလား။ သင့္ အယူမွားကို စြန္႔ၿပီး ေနာက္ဘဝရွိတယ္ဆိုတဲ့ မွန္တဲ့အယူကို ယူပါ။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ အယူကို မေျပာင္းႏိုင္ပါ။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. သင့္အယူ ျဖစ္ရတာ တျခားအေၾကာင္း ရွိေသးသလား။
ၿမိဳ႕- ရွိတာေပါ့ အရွင္ျမတ္။ အကြၽႏု္ပ္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳး အေပါင္းအသင္းတခ်ိဳ႕ဟာ မေကာင္းတာ မလုပ္ဖူးၾကပါဘူး။ ေကာင္းတာေတြခ်ည္း လုပ္ပါတယ္။ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူေတြ ေသရင္ နတ္ျပည္ ေရာက္တယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြ ေဟာၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူတို႔ ေသခါနီးမွာ သြားၿပီး မင္းတို႔ေသလို႔ နတ္ျပည္ ေရာက္ရင္ ျပန္လာေျပာၾကဦးလို႔ ေသခ်ာမွာလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ ျပန္လာမေျပာၾကပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္ဘ၀ဆိုတာကို အယံုအၾကည္ မရွိပါဘူး။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ကုမာရကႆပက မစင္တြင္းမွာ နစ္တဲ့ ေယာက်္ား ဥပမာနဲ႔ ေမးခြန္း ေမးျပန္ပါတယ္။
(၃) မစင္တြင္း၌ နစ္ျမဳပ္သူ ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. မစင္တြင္းထဲမွာ ေခါင္းပါျမဳပ္ေနတဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို ဆြဲထုတ္ ေရမိုးခ်ိဳး သန္႔ရွင္း ေမႊးႀကိဳင္ေအာင္လုပ္၊ ဝတ္ေကာင္းစားလွေတြ ဝတ္ဆင္ေပးၿပီး ကာမဂုဏ္ငါးပါး ခံစားဖို႔ ျပာသာဒ္ေပၚ တင္ထားလိုက္ရင္ အဲဒီ့လူက မစင္တြင္းထဲကို ေနာက္ထပ္ဆင္းခ်င္ဦးမယ္ ထင္သလား။
ၿမိဳ႕- ဘယ္ဆင္းခ်င္ေတာ့ပါ့မလဲ။ ဒီေလာက္ ညစ္ပတ္နံေစာ္ ရြံစရာ ေကာင္းတာကို။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒီလိုပဲ။ နတ္ေတြဘက္က ၾကည့္ရင္ လူေတြဟာ အလြန္ရြံစရာ ေကာင္းတယ္။ ညစ္ပတ္ နံေစာ္ေနၾကတာ။ နတ္ေတြဟာ လူနံ႔ကို ယူဇနာတစ္ရာ အကြာကေတာင္ မခံႏိုင္ၾကဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ နတ္ျပည္ ေရာက္မွေတာ့ ဘယ္သူက သင့္ထံ ဒုကၡခံၿပီး လာေျပာေနမွာလဲ။ ဒီေတာ့ သင့္ရဲ႕ ေနာက္ဘဝမရွိ စတဲ့ အယူမွားကို စြန္႔လိုက္ပါ။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ အယူကို မစြန္႔ႏိုင္ပါ။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. သင့္အယူ ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ တျခားအေၾကာင္း ရွိေသးသလား။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္.. ရွိပါတယ္။ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ဟာ သူ႔အသက္ မသတ္ျခင္း စတဲ့ သီလေတြ ေစာင့္ၾကပါတယ္။ သီလေစာင့္တဲ့သူေတြေသရင္ တာဝတႎသာနတ္ေတြရဲ႕ အေပါင္းအသင္းေတြ ျဖစ္ရတယ္လို႔ တခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြ ေဟာၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ ေသခါနီးမွာ ေသၿပီးရင္ ဟုတ္၊မဟုတ္ ျပန္လာေျပာဖို႔ သြားမွာလိုက္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္မွလည္း လာမေျပာၾကပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ဘဝ မရွိစတဲ့ အယူ ျဖစ္ရပါတယ္။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ျမတ္က တာဝတႎသာနတ္ ဥပမာေပးၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ျပန္ပါတယ္။
(၄) တာဝတႎသာနတ္ ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. လူ႔ျပည္ အႏွစ္(၁ဝဝ)ဟာ တာဝတႎသာနတ္ တစ္ရက္၊ အဲဒီ့လို ရက္သံုးဆယ္ဟာ တစ္လ၊ အဲဒီ့လို (၁၂)လက တစ္ႏွစ္၊ အဲဒီ့လို အႏွစ္(၁ဝဝဝ)က်မွ တာဝတႎသာနတ္ေတြရဲ႕ အသက္ပါ။ သီလေစာင့္လို႔ တာဝတႎသာနတ္ျပည္ ေရာက္ရတဲ့သူဟာ ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ကို ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ ခံစားၿပီးမွ သင့္ထံ လာေျပာမယ္ ႀကံရင္ လာေျပာႏိုင္ပါ့မလား။
ၿမိဳ႕- မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူလာမေျပာခင္ကတည္းက အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေသကုန္ေလာက္ ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အရွင္ျမတ္.. တာဝတႎသာနတ္ေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီ့နတ္ေတြရဲ႕ အသက္က ဒီေလာက္လို႔ အရွင့္ကို ဘယ္သူ ေျပာသလဲ။ အဲဒီ့ နတ္ေတြရွိတယ္ ဆိုတာကို မယံုႏိုင္ပါဘူး။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ျမတ္က ဝမ္းတြင္းကန္း ဥပမာေပးၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ျပန္ပါတယ္။
(၅) ဝမ္းတြင္းကန္း ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဝမ္းတြင္းကန္းတစ္ေယာက္က ျဖဴနီညိဳေရႊ အေရာင္ေတြ၊ လေန နကၡတ္ေတြကို မျမင္ရလို႔ မရွိဘူးလို႔ ေျပာရင္ မွန္ႏိုင္ပါ့မလား။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္.. ျဖဴနီညိဳေရႊ အေရာင္ေတြ၊ လေန နကၡတ္ေတြဆိုတာ အမွန္တကယ္ပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကို မျမင္ရလို႔ မရွိဘူးလို႔ဆိုရင္ မမွန္ႏိုင္ပါဘူး။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒီလိုဆုိရင္ သင္လည္း ဝမ္းတြင္းကန္းနဲ႔ တူေနပါေရာလား။ တျခားေလာက (နတ္ျပည္)ဆိုတာ သင္ထင္သလို ပကတိ အသားစိုင္ မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာအားထုတ္ၿပီး ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဏ္ရမွသာ တျခားေလာကတို႔၊ ဘ၀သစ္သတၱဝါတို႔ ဆိုတာမ်ိဳးက ျမင္ႏိုင္တာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သင့္အယူကိုစြန္႔ၿပီး တစ္ျခားေလာကဆိုတာ ရွိတယ္။ ေသၿပီး တဖန္ျဖစ္တယ္။ ေကာင္းက်ိဳး မေကာင္းက်ိဳးရွိတယ္လို႔ အမွန္အတိုင္း သိပါေတာ့။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕အယူကိုေတာ့ မစြန္႔ႏိုင္ပါဘူး။
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ဒီအယူျဖစ္ရတာ တျခားအေၾကာင္း ရွိေသးသလား။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္.. ရွိပါတယ္။ အသက္ရွည္ ခ်မ္းသာလိုၾကတဲ့ အက်င့္သီလေကာင္းတဲ့ သူေတြကို ျမင္ရတဲ့အခါ အကြၽႏ္ုပ္ တစ္ခုေတြးမိပါတယ္။ အက်င့္ေကာင္းတဲ့သူေတြ ေသလို႔ ပိုေကာင္းတဲ့ ဘဝကို ရမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာလို႔ သတ္မေသၾကပါလိမ့္ ဆိုတဲ့အေတြးပါ။ ဒါဟာ ေနာက္ဘဝ မရွိလို႔ ျဖစ္မွာပဲလို႔ အကြၽႏ္ုပ္ ယူဆပါတယ္။
အဲဒီ့အခါ အရွင္ျမတ္က ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ပုေဏၰးမ ဥပမာေပးၿပီး ရွင္းလင္းျပန္ ပါတယ္။
(၆) ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ပုေဏၰးမ ဥပမာ
ကု- ၿမိဳ႕စား.. ေရွးက ပုဏၰား တစ္ေယာက္မွာ မယားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ တစ္ေယာက္မွာ ၁ဝ/၁၂ ႏွစ္ အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ က်န္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာၾကီးနဲ႔ ေမြးဖြားခါနီးေပါ့။ အဲဒီ့ အခ်ိန္မွာ ပုဏၰား ေသသြားတယ္။ ဒီေတာ့ သားျဖစ္သူက အေဖ့အေမြေတြ သူနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ဆိုၿပီး အေမြအားလံုးအပ္ဖို႔ မိေထြးကို ေျပာတယ္။ မိေထြးက မီးဖြားၿပီးတဲ့အထိ ေစာင့္ပါဦး။ သားေမြးရင္ တခ်ိဳ႕တ၀က္ေတာ့ ေပးပါ။ သမီးေမြးရင္ မင္းနဲ႔ေပးစားပါမယ္လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သားျဖစ္သူက အေမြအားလံုး သူပိုင္ေၾကာင္းပဲ (၂)ႀကိမ္၊(၃)ႀကိမ္ ထပ္ေျပာေနေတာ့ မိုက္မဲတဲ့ ပုေဏၰးမငယ္ဟာ ကေလးေမြးေစဖို႔ တိုက္ခန္းထဲဝင္ၿပီး ဓားနဲ႔ ဗိုက္ကိုခြဲပါသတဲ့။ အဲဒီေတာ့ စည္းစိမ္ဥစၥာလည္း မရေတာ့ဘဲ ကေလးေရာ၊ လူႀကီးပါ ပ်က္စီးသြားရတာေပါ့။ သီလရွိတဲ့သူဆိုတာ ဒီပုေဏၰးမလိုမ်ိဳး မမိုက္ဘူး။ အခ်ိန္က်ေအာင္ ေစာင့္တယ္။ အက်င့္ေကာင္းတဲ့ သူေတြအဖို႔ အသက္ရွည္ေလ ကုသိုလ္တိုးေလပဲ။ အမ်ား အက်ိဳးကို ပုိေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ဘဝမရွိလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္မေသတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ သင့္အယူကို စြန္႔ပါ။
ၿမိဳ႕- အရွင္ျမတ္ ဘယ္လိုေျပာေျပာ အကြၽႏ္ုပ္ရဲ႕ အယူကို မစြန္႔ႏိုင္ပါ။
အပိုင္း (၂)ကို ဆက္ဖတ္ပါဦး။
0 comments: